การปรับตัวหลังจากไปแลกเปลี่ยน
สำหรับนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ไปแลกเปลี่ยนมาครบแล้ว 1 ปี
ขอแสดงความยินดีด้วย เย้ๆ
หลายคนอาจจะโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น มีความคิดเป็นของตัวเองมากขึ้น
มีความสุขที่ได้กลับบ้าน ได้กลับมากินอาหารไทยแสนอร่อย ได้เจอครอบครัว เพื่อนๆ และสภาพแวดล้อมอันคุ้นเคย แต่หลายคนอาจจะคิดถึงประเทศที่ไปแลกเปลี่ยนมา คิดถึงเพื่อนๆที่นู่นและเกิดความคิดไม่อยากกลับเมืองไทย
วันนี้เลยจะมาให้คำแนะนำน้องๆที่ไปแลกเปลี่ยนมาถึงการปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมเดิมในเมืองไทย หลายๆคนรู้ว่าตอนไปแลกเปลี่ยน เราต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ๆให้ได้ แต่ใครจะรู้ว่าการปรับตัวหลังกลับบ้านนั้นก็สำคัญเช่นกัน
1.ช่วงแรกของการกลับบ้านอันแสนตื่นเต้น
ช่วงแรกๆของการกลับจากแลกเปลี่ยนจะเป็นช่วงที่น่าตื่นเต้นและยุ่งมากๆ คล้ายๆกับตอนที่ไปแลกเปลี่ยนใหม่ๆที่ทุกสิ่งล้วนดูแปลกตา คนที่กลับมาจากแลกเปลี่ยนมักจะยุ่งกับการอยู่กับครอบครัว ญาติๆ พบปะและพูดคุยกับเพื่อนๆที่ไม่ได้เจอกันเป็นปี เล่าถึงประสบการณ์ของตัวเองระหว่างที่ไปแลกเปลี่ยนให้คนอื่นได้ฟัง และได้ทำในสิ่งที่ไม่ได้ทำมานาน เช่น กินอาหารไทย ไปโรงเรียนไทย ไปเดินเที่ยวเล่นในที่ๆคุ้นเคย
หลายคนที่ยังยึดติดกับชีวิตตอนไปแลกเปลี่ยนอยู่อาจจะเกิดอาการโฮมซิกถึงประเทศแลกเปลี่ยน คิดถึงโฮสแฟมิลี่ คิดถึงเพื่อนๆที่นู่น คิดถึงโรงเรียน เมือง อาหาร อากาศ หรืออาจจะทุกอย่างรวมกันเลย5555 ไม่ต้องเศร้าไป เพราะยังไงเราก็มีโอกาสกลับไปเยี่ยมประเทศแลกเปลี่ยนได้เสมอ เวลาเองก็จะช่วยให้ทุกสิ่งทุกอย่างดีขึ้น อย่างเพื่อนเราคนเดนมาร์ก(ผู้ชาย) ไปแลกเปลี่ยนที่ฮ่องกงมารุ่นเดียวกัน ช่วงแรกๆที่กลับไป เกิดอาการคิดถึงฮ่องกงหนักมาก อยู่ดีๆก็ไปร้องไห้นั่งกอดคอที่มุมห้อง แต่เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ เขาก็ผ่านจุดนั้นมาได้ ใช้ชีวิตได้มีความสุขปกติดี
2.ช่วงเวลาการปรับตัว
เมื่อเวลาแห่งความตื่นเต้นผ่านไป ก็มาถึงช่วงเวลาแห่งการปรับตัว
ด้วยความที่เราไปอยู่ประเทศแลกเปลี่ยนมานาน ทำให้เราติดนิสัยบางอย่างจากคนประเทศนั้นๆ และอาจจะเผลอเอานิสัยเหล่านั้นไปใช้ได้ เช่น ตัวเราเองไปแลกเปลี่ยนฮ่องกงมา ด้วยความที่คนฮ่องกงมีนิสัยชอบทำอะไรเร็ว เร่งรีบอยู่เสมอ เราจึงติดนิสัยนี้มา ตอนเดินไปเรียนที่ห้องอื่นเราก็เดินไม่รอใคร และมักจะอารมณ์เสียกับคนที่ทำอะไรชักช้า ทั้งๆที่พวกเขาเหล่านั้นไม่ผิด เพียงแค่สภาพแวดล้อมมันต่างกัน เพราะฉะนั้น คำแนะนำคือ เราต้องปรับตัวให้เข้ากับสังคมที่เราอยู่ บางอย่างที่เราไม่อยากปฏิบัติตามแต่ก็ต้องเคารพและพยายามเข้าใจผู้อื่น ว่าสังคมที่เราเคยไปอยู่มากับสังคมไทยนั้นมันไม่เหมือนกัน
เด็กแลกเปลี่ยนหลายๆคนมักจะชอบเล่าเรื่องประสบการณ์ที่ตนได้พบเจอให้กับครอบครัว เพื่อนๆ ได้ฟัง เพราะคิดว่าประสบการณ์เหล่านั้นน่าตื่นเต้นมาก ไม่เคยพบเจอไม่เคยเห็นมาก่อน แต่พอพูดบ่อยๆเข้า ก็อาจจะทำให้เกิดความเบื่อหน่ายแก่ผู้ที่ไม่เคยไปอยู่ในสถานที่จริงได้ เพื่อนอาจจะไม่ตั้งใจฟังหรือกระตือรือร้นในการฟังเราเท่าไร แต่เราก็ไม่ต้องน้อยใจไป เราต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา เพราะสิ่งที่ถือเป็นประสบการณ์ที่ดีที่สุดในชีวิตเรา อาจจะไม่ได้เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับผู้อื่นก็ได้ เอาไว้ skype กับเพื่อนๆที่ประเทศแลกเปลี่ยน กับโฮสแฟมิลี่ ก็จะรู้ว่ายังมีคนอื่นอีกมากที่สนใจฟังเรื่องของเรา
นอกจากนี้การที่เราหายไป 1 ปี ไปอยู่ในสังคมอื่น ที่อื่นๆ ก็อาจจะทำให้เราพลาดกิจกรรมสำคัญ เหตุการณ์สำคัญต่างๆ หรือเรื่องเล็กๆน้อยๆที่เกิดขึ้นระหว่างที่เราไม่อยู่ได้ เช่น ตัวเราเองไม่อยู่ไทยตอนที่โรงเรียนมีจัดกีฬาสานสัมพันธ์กับโรงเรียนอื่น ซึ่งทำให้เราพลาดอะไรหลายๆอย่างไป คุยกับคนอื่นไม่รู้เรื่อง เวลาคนอื่นพูดถึงเรื่องนี้เราก็เงียบ และรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกิน นอกจากนี้เวลาที่เพื่อนพูดถึงเรื่องราวตอนที่เราไม่อยู่ ถึงแม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่พอพูดกับใครไม่รู้เรื่องก็แอบน้อยใจอยู่เหมือนกัน ดังนั้นจึงอยากให้น้องๆที่ไปแลกเปลี่ยนมาทำความเข้าใจกับเหตุการณ์นี้ เพราะ 1 ปีก็เป็นเวลาที่หลายๆอย่างเกิดขึ้น เราอาจจะพลาดหลายๆอย่างในไทยไป แต่เชื่อว่าประสบการณ์ที่ได้รับจากการไปแลกเปลี่ยนนั้นคุ้มค่าแน่นอน
3.ช่วงเวลาแห่งความคุ้นชิน
แน่นอนว่าไปแลกเปลี่ยนมา กว่าจะปรับตัวเข้ากับสังคมของที่นั้นๆได้นั้นค่อนข้างลำบากและใช้เวลานาน บางคนอาจจะเร็วหน่อย 1 เดือน หรือบางคนกว่าจะปรับตัวได้ก็ 3-4 เดือนแล้ว ในขณะเดียวกัน การปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมเดิมของไทยก็ใช้เวลาเช่นกัน แต่อาจจะเร็วหน่อยเพราะเป็นที่ๆคุ้นเคย อย่างเราเองกว่าจะปรับพฤติกรรมให้คุ้นกับที่ไทยได้ก็ตั้ง 1 เดือนแล้ว กว่าจะปรับตัวให้คุ้นกับเพื่อนๆห้องใหม่ สภาพอากาศ หรือปรับตัวกับวิถีการเดินทางแบบใหม่ได้ก็ลำบากอยู่เหมือนกัน อย่างที่ฮ่องกงเอง ไปไหนมาไหนสะดวก ปลอดภัย เพราะมี MTR ทั้งเกาะ จะไปไหนมาไหนก็ง่าย แต่อย่างที่ไทย ไหนจะขึ้นรถ ลงเรือ ต่อรถไฟ ก็ลำบากและสร้างความหงุดหงิดให้เหมือนกัน พอเวลาผ่านไปเราก็จะเกิดความคุ้นชิน เพราะมันเป็นสิ่งที่ทำเป็นประจำ การปรับตัวจึงไม่ยากเท่าไร
หวังว่าบทความนี้จะช่วยให้รุ่นน้องนักเรียนแลกเปลี่ยนหลายๆคนปรับตัวได้ดียิ่งขึ้นนะ เข้าเว็บส่องตั๋วเครื่องบินบ่อยๆ ราคาถูกเมื่อไรก็จองเลย! อย่ารอช้า! จะได้กลับไปเจอทุกอย่างที่เราคิดถึง!
ขอแสดงความยินดีด้วย เย้ๆ
หลายคนอาจจะโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น มีความคิดเป็นของตัวเองมากขึ้น
มีความสุขที่ได้กลับบ้าน ได้กลับมากินอาหารไทยแสนอร่อย ได้เจอครอบครัว เพื่อนๆ และสภาพแวดล้อมอันคุ้นเคย แต่หลายคนอาจจะคิดถึงประเทศที่ไปแลกเปลี่ยนมา คิดถึงเพื่อนๆที่นู่นและเกิดความคิดไม่อยากกลับเมืองไทย
วันนี้เลยจะมาให้คำแนะนำน้องๆที่ไปแลกเปลี่ยนมาถึงการปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมเดิมในเมืองไทย หลายๆคนรู้ว่าตอนไปแลกเปลี่ยน เราต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ๆให้ได้ แต่ใครจะรู้ว่าการปรับตัวหลังกลับบ้านนั้นก็สำคัญเช่นกัน
1.ช่วงแรกของการกลับบ้านอันแสนตื่นเต้น
ช่วงแรกๆของการกลับจากแลกเปลี่ยนจะเป็นช่วงที่น่าตื่นเต้นและยุ่งมากๆ คล้ายๆกับตอนที่ไปแลกเปลี่ยนใหม่ๆที่ทุกสิ่งล้วนดูแปลกตา คนที่กลับมาจากแลกเปลี่ยนมักจะยุ่งกับการอยู่กับครอบครัว ญาติๆ พบปะและพูดคุยกับเพื่อนๆที่ไม่ได้เจอกันเป็นปี เล่าถึงประสบการณ์ของตัวเองระหว่างที่ไปแลกเปลี่ยนให้คนอื่นได้ฟัง และได้ทำในสิ่งที่ไม่ได้ทำมานาน เช่น กินอาหารไทย ไปโรงเรียนไทย ไปเดินเที่ยวเล่นในที่ๆคุ้นเคย
หลายคนที่ยังยึดติดกับชีวิตตอนไปแลกเปลี่ยนอยู่อาจจะเกิดอาการโฮมซิกถึงประเทศแลกเปลี่ยน คิดถึงโฮสแฟมิลี่ คิดถึงเพื่อนๆที่นู่น คิดถึงโรงเรียน เมือง อาหาร อากาศ หรืออาจจะทุกอย่างรวมกันเลย5555 ไม่ต้องเศร้าไป เพราะยังไงเราก็มีโอกาสกลับไปเยี่ยมประเทศแลกเปลี่ยนได้เสมอ เวลาเองก็จะช่วยให้ทุกสิ่งทุกอย่างดีขึ้น อย่างเพื่อนเราคนเดนมาร์ก(ผู้ชาย) ไปแลกเปลี่ยนที่ฮ่องกงมารุ่นเดียวกัน ช่วงแรกๆที่กลับไป เกิดอาการคิดถึงฮ่องกงหนักมาก อยู่ดีๆก็ไปร้องไห้นั่งกอดคอที่มุมห้อง แต่เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ เขาก็ผ่านจุดนั้นมาได้ ใช้ชีวิตได้มีความสุขปกติดี
2.ช่วงเวลาการปรับตัว
เมื่อเวลาแห่งความตื่นเต้นผ่านไป ก็มาถึงช่วงเวลาแห่งการปรับตัว
ด้วยความที่เราไปอยู่ประเทศแลกเปลี่ยนมานาน ทำให้เราติดนิสัยบางอย่างจากคนประเทศนั้นๆ และอาจจะเผลอเอานิสัยเหล่านั้นไปใช้ได้ เช่น ตัวเราเองไปแลกเปลี่ยนฮ่องกงมา ด้วยความที่คนฮ่องกงมีนิสัยชอบทำอะไรเร็ว เร่งรีบอยู่เสมอ เราจึงติดนิสัยนี้มา ตอนเดินไปเรียนที่ห้องอื่นเราก็เดินไม่รอใคร และมักจะอารมณ์เสียกับคนที่ทำอะไรชักช้า ทั้งๆที่พวกเขาเหล่านั้นไม่ผิด เพียงแค่สภาพแวดล้อมมันต่างกัน เพราะฉะนั้น คำแนะนำคือ เราต้องปรับตัวให้เข้ากับสังคมที่เราอยู่ บางอย่างที่เราไม่อยากปฏิบัติตามแต่ก็ต้องเคารพและพยายามเข้าใจผู้อื่น ว่าสังคมที่เราเคยไปอยู่มากับสังคมไทยนั้นมันไม่เหมือนกัน
เด็กแลกเปลี่ยนหลายๆคนมักจะชอบเล่าเรื่องประสบการณ์ที่ตนได้พบเจอให้กับครอบครัว เพื่อนๆ ได้ฟัง เพราะคิดว่าประสบการณ์เหล่านั้นน่าตื่นเต้นมาก ไม่เคยพบเจอไม่เคยเห็นมาก่อน แต่พอพูดบ่อยๆเข้า ก็อาจจะทำให้เกิดความเบื่อหน่ายแก่ผู้ที่ไม่เคยไปอยู่ในสถานที่จริงได้ เพื่อนอาจจะไม่ตั้งใจฟังหรือกระตือรือร้นในการฟังเราเท่าไร แต่เราก็ไม่ต้องน้อยใจไป เราต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา เพราะสิ่งที่ถือเป็นประสบการณ์ที่ดีที่สุดในชีวิตเรา อาจจะไม่ได้เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับผู้อื่นก็ได้ เอาไว้ skype กับเพื่อนๆที่ประเทศแลกเปลี่ยน กับโฮสแฟมิลี่ ก็จะรู้ว่ายังมีคนอื่นอีกมากที่สนใจฟังเรื่องของเรา
นอกจากนี้การที่เราหายไป 1 ปี ไปอยู่ในสังคมอื่น ที่อื่นๆ ก็อาจจะทำให้เราพลาดกิจกรรมสำคัญ เหตุการณ์สำคัญต่างๆ หรือเรื่องเล็กๆน้อยๆที่เกิดขึ้นระหว่างที่เราไม่อยู่ได้ เช่น ตัวเราเองไม่อยู่ไทยตอนที่โรงเรียนมีจัดกีฬาสานสัมพันธ์กับโรงเรียนอื่น ซึ่งทำให้เราพลาดอะไรหลายๆอย่างไป คุยกับคนอื่นไม่รู้เรื่อง เวลาคนอื่นพูดถึงเรื่องนี้เราก็เงียบ และรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกิน นอกจากนี้เวลาที่เพื่อนพูดถึงเรื่องราวตอนที่เราไม่อยู่ ถึงแม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่พอพูดกับใครไม่รู้เรื่องก็แอบน้อยใจอยู่เหมือนกัน ดังนั้นจึงอยากให้น้องๆที่ไปแลกเปลี่ยนมาทำความเข้าใจกับเหตุการณ์นี้ เพราะ 1 ปีก็เป็นเวลาที่หลายๆอย่างเกิดขึ้น เราอาจจะพลาดหลายๆอย่างในไทยไป แต่เชื่อว่าประสบการณ์ที่ได้รับจากการไปแลกเปลี่ยนนั้นคุ้มค่าแน่นอน
3.ช่วงเวลาแห่งความคุ้นชิน
แน่นอนว่าไปแลกเปลี่ยนมา กว่าจะปรับตัวเข้ากับสังคมของที่นั้นๆได้นั้นค่อนข้างลำบากและใช้เวลานาน บางคนอาจจะเร็วหน่อย 1 เดือน หรือบางคนกว่าจะปรับตัวได้ก็ 3-4 เดือนแล้ว ในขณะเดียวกัน การปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมเดิมของไทยก็ใช้เวลาเช่นกัน แต่อาจจะเร็วหน่อยเพราะเป็นที่ๆคุ้นเคย อย่างเราเองกว่าจะปรับพฤติกรรมให้คุ้นกับที่ไทยได้ก็ตั้ง 1 เดือนแล้ว กว่าจะปรับตัวให้คุ้นกับเพื่อนๆห้องใหม่ สภาพอากาศ หรือปรับตัวกับวิถีการเดินทางแบบใหม่ได้ก็ลำบากอยู่เหมือนกัน อย่างที่ฮ่องกงเอง ไปไหนมาไหนสะดวก ปลอดภัย เพราะมี MTR ทั้งเกาะ จะไปไหนมาไหนก็ง่าย แต่อย่างที่ไทย ไหนจะขึ้นรถ ลงเรือ ต่อรถไฟ ก็ลำบากและสร้างความหงุดหงิดให้เหมือนกัน พอเวลาผ่านไปเราก็จะเกิดความคุ้นชิน เพราะมันเป็นสิ่งที่ทำเป็นประจำ การปรับตัวจึงไม่ยากเท่าไร
หวังว่าบทความนี้จะช่วยให้รุ่นน้องนักเรียนแลกเปลี่ยนหลายๆคนปรับตัวได้ดียิ่งขึ้นนะ เข้าเว็บส่องตั๋วเครื่องบินบ่อยๆ ราคาถูกเมื่อไรก็จองเลย! อย่ารอช้า! จะได้กลับไปเจอทุกอย่างที่เราคิดถึง!
บริษัท slot pg จะเล่นเกมไหน ก็สนุกสนานสุดสนุก และรับเงินรางวัล PGSLOT ในเกมมาก สล็อตเว็บไซต์ตรง เปิดให้บริการ พร้อมเกมสล็อต ที่จะทำให้ท่าน รับเงินรางวัลมั่นใจ เกมใหม่พลาด
ตอบลบ