ประสบการณ์ตรง นักเรียนแลกเปลี่ยน การทะเลาะ โฮสน้อง!
ปกติแล้วเรากับโฮสน้องสาวจะเข้ากันได้ดีมาก แบบพูดคุยกัน หยอกล้อ ทำนู่นทำนี่ด้วยกันตลอด โฮสแม่ก็ชอบฝากโฮสน้องไว้กับเรา ให้เราพาไปนู่นไปนี่ด้วยกัน เราก็โอเค พาโฮสน้องไปกับเพื่อนเอเอฟเอส บ้าง ไปกันเองบ้าง แต่แล้วเราก็เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้โฮสน้องโกรธเรามากๆ ทั้งๆที่ปกติแทบจะไม่มีปัญหาอะไรกันเลย
เหตุการณ์นี้เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวันศุกร์ที่แล้วเอง เรากับเพื่อนๆนักเรียนแลกเปลี่ยนนัดกันไปเล่นโบว์ลิ่งหลังเลิกเรียน โฮสน้องเหมือนอยากไปเราก็พาไปด้วยปกติไม่มีอะไร น้องเรากับเพื่อนๆนักเรียนแลกเปลี่ยนคนอื่นๆก็รู้จักกันอยู่แล้วเลยพูดคุยกันปกติ ไม่อึดอัดอะไรเลย สนิทกันด้วยซ้ำเพราะโฮสน้องเราคุยเก่งมาก เข้ากับคนอื่นได้ง่ายสุดๆ หลังจากโยนโบว์เสร็จ เราก็ไปกินข้าวกัน โฮสน้องเราชอบกินแมคโดนัลแต่เราไม่ชอบเลยแยกกันไป โฮสน้องเราไปกับเพื่อนเยอรมันอีก 2 คน ชื่อ ไซม่อน กับ ซายู เราไปกินร้านข้าวกับเพื่อนๆที่เหลือคนอื่นๆ คือ ซาช่า (รัสเซีย) นิคลัส (เยอรมัน) อูนา (นอร์เวย์) และคนรู้จักอีกคนชื่อ ปารีส (เป็นเพื่อนของรีเทิร์นนีอีกทีซึ่งเป็นคนฮ่องกง ชื่อแปลกจริงๆ5555)
โฮสน้อง ไซม่อน และซายูกินเสร็จก่อนเพราะเป็นแมคโดนัล ไซม่อนกับซายูต้องกลับก่อนเพราะบ้านอยู่ไกล โฮสน้องเราเลยเดินไปส่งที่รถไฟฟ้า จากนั้นก็กลับมานั่งรอเรากับเพื่อนๆที่เหลือในร้านข้าว โดยโฮส น้องนั่งข้างๆเรา จากนั้นเราก็คุยเรื่องเรื่อยเปื่อยทั่วไปไม่มีอะไร น้องเราก็คุยกับปารีสเพราะเป็นคนฮ่องกงเหมือนกัน แต่คือต้องเข้าใจว่าน้องเราอายุแค่ 14 แล้ว ทัศนคติหรืออะไรยังไม่โตพอ เวลาพูดก็จะพูดเยอะเกินไปและหยุดไม่ได้ ตอนนั้นน้องเราพูดๆๆๆอยู่ คือไม่มีใครฟังเลย ปารีสก็กำลังคุยกับยูนาเรื่องอื่นอยู่ เราก็เลยพูดแซวน้องสาวไปว่า "เนี่ย ไม่มีใครฟังเธอพูดเลย" ซึ่งปกติแล้วเรากับซาช่าจะชอบล้อน้องเราแบบนี้อยู่แล้ว เพราะนางพูดไม่หยุดจริงๆ บางวันมีเรื่องพูดเยอะเกินต้องมาต่อในห้องเรา5555 บางทีก็แบบเพลีย จะพูดมากไปไหน5555 แต่วันนั้นน้องเราเกิดอารมณ์อะไรไม่รู้ หลังจากเราแซวไปน้องเรากลับคิดจริงจัง ลุกขึ้นแล้วพูดเสียงดังมากใส่เรากลางร้านอาหารเลยว่า "ถ้าไม่อยากฟังก็ไม่ต้องฟัง ทำไมต้องหยาบคายขนาดนั้น" จากนั้นก็วิ่งออกจากร้านไปเลย
เราก็ตกใจสิเห้ยยยย เพื่อนคนอื่นก็ตกใจ ทีนี้ซาช่าเพื่อนสนิทที่สุดของเราก็วิ่งตามน้องเราไป เรายังอึ้งอยู่จริงๆ คิดในใจ "เราทำไรผิดเนี่ย ทีโฮสน้องหยาบคายกับเราหลายเรื่องเรายังไม่โกรธไม่อะไรเลย" เพื่อนคนอื่นก็งงว่าทำไมต้องโกรธ คือมันเหมือนแบบแค่ state the fact เฉยๆ เข้าใจนะ55 จากนั้นเราก็โทรหาน้องไป โดนตัดสายอีก โถชีวิต เราเลยโทรไปหาซาช่าถามว่าเกิดอะไรขึ้น น้องเราไม่รับเลย ซาช่าก็บอกมาว่าน้องเราวิ่งหนีไปแถวซุปเปอร์ใกล้ๆ ซาช่าได้โทรคุยกับน้องเราแล้ว เรารู้ว่าโฮสน้องไม่รับสายเราแน่เลยให้นิคลัสช่วยโทรไปคุยให้หน่อย นิคลัสก็บอกโฮสน้องเราว่าแบบ เรารู้สึกผิดมาก เราขอโทษให้กลับมาหน่อย จากนั้นเรื่องเริ่มบานปลายทุกคนเลยเช็คบิลอาหารแล้วออกจากร้าน เตรียมตัวกลับบ้าน ซาช่าพาโฮสน้องเรากลับมาได้แล้วเราก็เดินไปขึ้นรถไฟฟ้ากัน ระหว่างทางเดินเราก็พยายามคุยกับโฮสน้อง เราบอก "ขอโทษ ที่พูดไปแค่แซวเล่นเฉยๆเพราะตอนนั้นปารีสไม่ได้ฟังเธอพูดจริงๆ" นึกถึงตอนนั้นละอยากโขกหัวตัวเองซักทีสองที มันเหมือนไปกระตุกต่อมโกรธน้องเราเข้าให้ ทีนี่นางตะโกนเลยจ้า ดังมากๆกลางถนนเลยว่า "เธอไม่อยากฟังก็ไม่ต้องฟัง จากนี้ไปจะไม่พูดอีกแล้ว ไปตายได้ก็ดี" และโฮสน้องเราก็วิ่งข้ามถนนไปเลย รถกำลังขับมาด้วย แต่เหมือนนางจะทำเพื่อเรียกความสนใจเฉยๆ เพราะนางได้เบรคตัวเองก่อนรถขับมา พอรถหยุดถึงข้ามถนนไป แล้วก็วิ่งหนีเลยจ้า วิ่งไม่คิดชีวิตไปไหนก็ไม่รู้ โอ้โห เรานี่ใจเสียเลย เรื่องเล็กๆแค่นี้มันคงไม่ถึงกับคิดสั้นใช่มั๊ย ตอนนั้นนี่แบบกังวลมาก (น้องเราเป็นคนแบบใจร้อนอยู่แล้วด้วย ชอบตะโกน เอาอารมณ์ไปลงกับสิ่งของตลอดเวลาทะเลาะกับโฮสแม่)
เราวิ่งตามไปไม่ได้ เพราะตอนนั้นน้องเรายังอารมณ์ร้อนอยู่ ถึงตามไปก็รู้อยู่แล้วว่าไม่ยอมคุย คุยกันไม่รู้เรื่อง ซาช่ากับนิคลัสเลยวิ่งตามไป (สองคนนี้คือเพื่อนที่เราสนิทมากที่สุด) นิคลัสมันก็ผู้ชายไง เป็นนักวิ่งอยู่แล้วด้วยเลยวิ่งทัน แล้วเรามารู้ทีหลังว่านิคลัสเป็นคนจับน้องเราไว้ จากนั้นพอซาช่าวิ่งไปถึงซาช่าก็ช่วยคุยกับน้องเราให้ เรานี่ซาบซึ้งทั้งคู่มาก รู้สึกขอบคุณสุดๆ รู้ตัวเลยว่ามีเพื่อนดีสุดๆ ถ้านิคลัสไม่ตามไปหรือซาช่าไม่ช่วยคุย โฮสน้องเราอาจจะคิดทำอะไรแผลงๆก็ได้ใครจะรู้
จากที่ถามซาช่ามาว่าพูดว่ายังไงน้องเราถึงอารมณ์เย็นลง ซาช่าก็บอกว่า แค่คุยกับน้องเราแล้วบอกว่าถ้ายังอยากไปไหนมาไหนกับเราและนักเรียนแลกเปลี่ยนคนอื่นๆอีกก็ต้องทำตัวให้โตขึ้น (อาจจะมีอย่างอื่นอีกแต่เราไม่รู้) พอโฮสน้องกลับมาเห็นหน้าเราก็ทำเป็นเมิน เดินไปจะกลับบ้านนี่ไม่คุยกันเลย แต่เราก็แบบถึงไม่ผิดยังไงก็ต้องขอโทษ ยังต้องอยู่ด้วยกันอีกหนึ่งเดือนเต็มๆ เลยบอกโฮสน้องไปว่า "ขอโทษเรื่องเมื่อกี้ เราแบบเสียใจจริงๆ ที่พูดไปมันเป็นแค่มุขเฉยๆ ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายจิตใจเธอ จากนี้ไปจะไม่พูดแบบนี้อีกแล้ว" (พูดได้ดูดีมากใช่มั๊ย5555 ได้ปารีสช่วยเตรียมบทให้ ถ้าให้คิดบทเองไม่มีทางพูดได้แบบนี้แน่) พอพูดเสร็จน้องเราก็ดูจะอารมณ์เย็นลงแล้วเลยหันมาพูดกับเรา (น้องเราปกติหายโกรธเร็วมากแต่เวลาโกรธทีคือโกรธจริงจัง เอาอารมณ์ไปลงกับทุกอย่าง เราและเพื่อนเห็นพ้องตรงกันว่าน้องเราแบบเหมือนเด็กไม่โตมาก ทั้งๆที่เตือนตั้งหลายทีแล้ว) น้องเราพูดกับเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างเป็นปกติ จากนั้นเราก็คืนดีกัน จบเรื่อง
เหตุการณ์นี้สอนให้เรารู้ว่าจงคิดก่อนพูดและเวลาทำอะไรไม่ถูกใจใคร ไม่ว่าเราจะผิดหรือไม่ผิดก็ต้องขอโทษไว้ก่อน มันไม่ได้ทำให้เราเสียหน้าหรืออะไรเลย เราแค่ไม่อยากมีเรื่องผิดใจกัน และอยากให้ความสัมพันธ์กลับมาเป็นเหมือนเดิม สำหรับเหตุการณ์นี้เรายอมรับว่าเรามีส่วนผิดที่พูดไม่คิดต่อไปก็จะพยายามรอบคอบเรื่องการพูดมากขึ้น ขอบอกว่าที่นักเรียนแลกเปลี่ยนเลยว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้จริงๆ ใครจะไปคิดว่ากับโฮสน้องที่สนิทมากๆ แค่คำพูดประโยคเดียวก็จะเกิดเรื่องบานปลายได้ขนาดนี้
ปล.เรื่องจริงไม่อิงนิยาย ชีวิตอย่างกับละคร5555
เหตุการณ์นี้เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวันศุกร์ที่แล้วเอง เรากับเพื่อนๆนักเรียนแลกเปลี่ยนนัดกันไปเล่นโบว์ลิ่งหลังเลิกเรียน โฮสน้องเหมือนอยากไปเราก็พาไปด้วยปกติไม่มีอะไร น้องเรากับเพื่อนๆนักเรียนแลกเปลี่ยนคนอื่นๆก็รู้จักกันอยู่แล้วเลยพูดคุยกันปกติ ไม่อึดอัดอะไรเลย สนิทกันด้วยซ้ำเพราะโฮสน้องเราคุยเก่งมาก เข้ากับคนอื่นได้ง่ายสุดๆ หลังจากโยนโบว์เสร็จ เราก็ไปกินข้าวกัน โฮสน้องเราชอบกินแมคโดนัลแต่เราไม่ชอบเลยแยกกันไป โฮสน้องเราไปกับเพื่อนเยอรมันอีก 2 คน ชื่อ ไซม่อน กับ ซายู เราไปกินร้านข้าวกับเพื่อนๆที่เหลือคนอื่นๆ คือ ซาช่า (รัสเซีย) นิคลัส (เยอรมัน) อูนา (นอร์เวย์) และคนรู้จักอีกคนชื่อ ปารีส (เป็นเพื่อนของรีเทิร์นนีอีกทีซึ่งเป็นคนฮ่องกง ชื่อแปลกจริงๆ5555)
โฮสน้อง ไซม่อน และซายูกินเสร็จก่อนเพราะเป็นแมคโดนัล ไซม่อนกับซายูต้องกลับก่อนเพราะบ้านอยู่ไกล โฮสน้องเราเลยเดินไปส่งที่รถไฟฟ้า จากนั้นก็กลับมานั่งรอเรากับเพื่อนๆที่เหลือในร้านข้าว โดยโฮส น้องนั่งข้างๆเรา จากนั้นเราก็คุยเรื่องเรื่อยเปื่อยทั่วไปไม่มีอะไร น้องเราก็คุยกับปารีสเพราะเป็นคนฮ่องกงเหมือนกัน แต่คือต้องเข้าใจว่าน้องเราอายุแค่ 14 แล้ว ทัศนคติหรืออะไรยังไม่โตพอ เวลาพูดก็จะพูดเยอะเกินไปและหยุดไม่ได้ ตอนนั้นน้องเราพูดๆๆๆอยู่ คือไม่มีใครฟังเลย ปารีสก็กำลังคุยกับยูนาเรื่องอื่นอยู่ เราก็เลยพูดแซวน้องสาวไปว่า "เนี่ย ไม่มีใครฟังเธอพูดเลย" ซึ่งปกติแล้วเรากับซาช่าจะชอบล้อน้องเราแบบนี้อยู่แล้ว เพราะนางพูดไม่หยุดจริงๆ บางวันมีเรื่องพูดเยอะเกินต้องมาต่อในห้องเรา5555 บางทีก็แบบเพลีย จะพูดมากไปไหน5555 แต่วันนั้นน้องเราเกิดอารมณ์อะไรไม่รู้ หลังจากเราแซวไปน้องเรากลับคิดจริงจัง ลุกขึ้นแล้วพูดเสียงดังมากใส่เรากลางร้านอาหารเลยว่า "ถ้าไม่อยากฟังก็ไม่ต้องฟัง ทำไมต้องหยาบคายขนาดนั้น" จากนั้นก็วิ่งออกจากร้านไปเลย
เราก็ตกใจสิเห้ยยยย เพื่อนคนอื่นก็ตกใจ ทีนี้ซาช่าเพื่อนสนิทที่สุดของเราก็วิ่งตามน้องเราไป เรายังอึ้งอยู่จริงๆ คิดในใจ "เราทำไรผิดเนี่ย ทีโฮสน้องหยาบคายกับเราหลายเรื่องเรายังไม่โกรธไม่อะไรเลย" เพื่อนคนอื่นก็งงว่าทำไมต้องโกรธ คือมันเหมือนแบบแค่ state the fact เฉยๆ เข้าใจนะ55 จากนั้นเราก็โทรหาน้องไป โดนตัดสายอีก โถชีวิต เราเลยโทรไปหาซาช่าถามว่าเกิดอะไรขึ้น น้องเราไม่รับเลย ซาช่าก็บอกมาว่าน้องเราวิ่งหนีไปแถวซุปเปอร์ใกล้ๆ ซาช่าได้โทรคุยกับน้องเราแล้ว เรารู้ว่าโฮสน้องไม่รับสายเราแน่เลยให้นิคลัสช่วยโทรไปคุยให้หน่อย นิคลัสก็บอกโฮสน้องเราว่าแบบ เรารู้สึกผิดมาก เราขอโทษให้กลับมาหน่อย จากนั้นเรื่องเริ่มบานปลายทุกคนเลยเช็คบิลอาหารแล้วออกจากร้าน เตรียมตัวกลับบ้าน ซาช่าพาโฮสน้องเรากลับมาได้แล้วเราก็เดินไปขึ้นรถไฟฟ้ากัน ระหว่างทางเดินเราก็พยายามคุยกับโฮสน้อง เราบอก "ขอโทษ ที่พูดไปแค่แซวเล่นเฉยๆเพราะตอนนั้นปารีสไม่ได้ฟังเธอพูดจริงๆ" นึกถึงตอนนั้นละอยากโขกหัวตัวเองซักทีสองที มันเหมือนไปกระตุกต่อมโกรธน้องเราเข้าให้ ทีนี่นางตะโกนเลยจ้า ดังมากๆกลางถนนเลยว่า "เธอไม่อยากฟังก็ไม่ต้องฟัง จากนี้ไปจะไม่พูดอีกแล้ว ไปตายได้ก็ดี" และโฮสน้องเราก็วิ่งข้ามถนนไปเลย รถกำลังขับมาด้วย แต่เหมือนนางจะทำเพื่อเรียกความสนใจเฉยๆ เพราะนางได้เบรคตัวเองก่อนรถขับมา พอรถหยุดถึงข้ามถนนไป แล้วก็วิ่งหนีเลยจ้า วิ่งไม่คิดชีวิตไปไหนก็ไม่รู้ โอ้โห เรานี่ใจเสียเลย เรื่องเล็กๆแค่นี้มันคงไม่ถึงกับคิดสั้นใช่มั๊ย ตอนนั้นนี่แบบกังวลมาก (น้องเราเป็นคนแบบใจร้อนอยู่แล้วด้วย ชอบตะโกน เอาอารมณ์ไปลงกับสิ่งของตลอดเวลาทะเลาะกับโฮสแม่)
เราวิ่งตามไปไม่ได้ เพราะตอนนั้นน้องเรายังอารมณ์ร้อนอยู่ ถึงตามไปก็รู้อยู่แล้วว่าไม่ยอมคุย คุยกันไม่รู้เรื่อง ซาช่ากับนิคลัสเลยวิ่งตามไป (สองคนนี้คือเพื่อนที่เราสนิทมากที่สุด) นิคลัสมันก็ผู้ชายไง เป็นนักวิ่งอยู่แล้วด้วยเลยวิ่งทัน แล้วเรามารู้ทีหลังว่านิคลัสเป็นคนจับน้องเราไว้ จากนั้นพอซาช่าวิ่งไปถึงซาช่าก็ช่วยคุยกับน้องเราให้ เรานี่ซาบซึ้งทั้งคู่มาก รู้สึกขอบคุณสุดๆ รู้ตัวเลยว่ามีเพื่อนดีสุดๆ ถ้านิคลัสไม่ตามไปหรือซาช่าไม่ช่วยคุย โฮสน้องเราอาจจะคิดทำอะไรแผลงๆก็ได้ใครจะรู้
จากที่ถามซาช่ามาว่าพูดว่ายังไงน้องเราถึงอารมณ์เย็นลง ซาช่าก็บอกว่า แค่คุยกับน้องเราแล้วบอกว่าถ้ายังอยากไปไหนมาไหนกับเราและนักเรียนแลกเปลี่ยนคนอื่นๆอีกก็ต้องทำตัวให้โตขึ้น (อาจจะมีอย่างอื่นอีกแต่เราไม่รู้) พอโฮสน้องกลับมาเห็นหน้าเราก็ทำเป็นเมิน เดินไปจะกลับบ้านนี่ไม่คุยกันเลย แต่เราก็แบบถึงไม่ผิดยังไงก็ต้องขอโทษ ยังต้องอยู่ด้วยกันอีกหนึ่งเดือนเต็มๆ เลยบอกโฮสน้องไปว่า "ขอโทษเรื่องเมื่อกี้ เราแบบเสียใจจริงๆ ที่พูดไปมันเป็นแค่มุขเฉยๆ ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายจิตใจเธอ จากนี้ไปจะไม่พูดแบบนี้อีกแล้ว" (พูดได้ดูดีมากใช่มั๊ย5555 ได้ปารีสช่วยเตรียมบทให้ ถ้าให้คิดบทเองไม่มีทางพูดได้แบบนี้แน่) พอพูดเสร็จน้องเราก็ดูจะอารมณ์เย็นลงแล้วเลยหันมาพูดกับเรา (น้องเราปกติหายโกรธเร็วมากแต่เวลาโกรธทีคือโกรธจริงจัง เอาอารมณ์ไปลงกับทุกอย่าง เราและเพื่อนเห็นพ้องตรงกันว่าน้องเราแบบเหมือนเด็กไม่โตมาก ทั้งๆที่เตือนตั้งหลายทีแล้ว) น้องเราพูดกับเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างเป็นปกติ จากนั้นเราก็คืนดีกัน จบเรื่อง
เหตุการณ์นี้สอนให้เรารู้ว่าจงคิดก่อนพูดและเวลาทำอะไรไม่ถูกใจใคร ไม่ว่าเราจะผิดหรือไม่ผิดก็ต้องขอโทษไว้ก่อน มันไม่ได้ทำให้เราเสียหน้าหรืออะไรเลย เราแค่ไม่อยากมีเรื่องผิดใจกัน และอยากให้ความสัมพันธ์กลับมาเป็นเหมือนเดิม สำหรับเหตุการณ์นี้เรายอมรับว่าเรามีส่วนผิดที่พูดไม่คิดต่อไปก็จะพยายามรอบคอบเรื่องการพูดมากขึ้น ขอบอกว่าที่นักเรียนแลกเปลี่ยนเลยว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้จริงๆ ใครจะไปคิดว่ากับโฮสน้องที่สนิทมากๆ แค่คำพูดประโยคเดียวก็จะเกิดเรื่องบานปลายได้ขนาดนี้
ปล.เรื่องจริงไม่อิงนิยาย ชีวิตอย่างกับละคร5555
Casinos for Real Money at Michigan Casinos
ตอบลบLearn about Michigan Casinos for Real Money 2021, including information on casinos, 천안 출장마사지 for a casino that you 군산 출장안마 want to find 전주 출장샵 at your local 김천 출장안마 brick and 영천 출장샵 mortar.