นิสัยของเด็กฮ่องกง

เมื่อพูดถึงเด็กฮ่องกงหรือเด็กคนจีนแล้ว บางคนอาจจะคิดว่าเด็กที่นี่คงเป็นพวกเนิร์ด วันๆเอาแต่เรียน ใส่แว่นหนาเตอะ โดยจากประสบการณ์ตรงของเราแล้ว พบว่ามันไม่จริงไปซะทั้งหมด55

จากข้อความที่ว่าเด็กฮ่องกงใส่แว่นหนาเตอะนั้นเป็นเรื่องจริงแท้ที่สุด ห้องเรามีนักเรียนทั้งหมด 36 คน (รวมเราแล้ว) มีเพื่อนใส่แว่นอยู่เกินครึ่งห้อง สาเหตุของการใส่แว่นนั้นไม่ใช่อะไรแต่เป็นเพราะเด็กส่วนใหญ่ก็จะติดเกม ติดการ์ตูน แล้วก็ติดมือถือ เอ่อ ตอนแรกๆมาก็งงๆ ถ้าจะใส่แว่นเยอะกันขนาดนี้นะคงเป็นเพราะอ่านหนังสือเรียนเยอะแน่เลย โอเค เราคิดผิดมาโดยตลอด5555

การศึกษาของฮ่องกงนั้นติดอันดับต้นๆของโลก ไม่ใช่แค่เพียงเพราะระบบการศึกษาแต่เป็นเพราะตัววินัยในตัวเด็กเองด้วย เด็กที่นี่ขยันมากๆ โดยไม่ต้องให้ใครมาบังคับ บางคนที่เครียดๆนี่กลับบ้านไปคือทบทวนบทเรียนตลอด มีเรียนพิเศษเหมือนกันคล้ายๆกับที่เมืองไทย ช่วงใกล้ๆสอบสามารถไปดูได้ตามห้องสมุด จะเห็นว่าที่นั่งเต็มตลอดเพราะนักเรียนมาอ่านหนังสือ ในช่วงใกล้สอบ เพื่อนบางคนของเราอ่านหนังสือกันจนถึงตีหนึ่งตีสอง (ขนาดเป็นแค่สอบกลางภาคธรรมดา ถ้าสอบเข้ามหาวิทยาลัยจะขนาดไหน) เพราะอยากได้คะแนนดีๆ

ถึงเด็กจะเรียนเก่งยังไงแต่ก็ไม่มีหวงความรู้กัน (โรงเรียนอื่นไม่รู้เป็นยังไงนะ แต่เท่าที่เรามาอยู่ที่นี่ยังไม่เคยเจอ) แม้แต่เพื่อนที่เรียนเก่งสุดๆ สอบได้อันดับ1 ของระดับชั้นก็ยังช่วยเหลือ มีน้ำใจเสมอเวลาเราไม่เข้าใจในเนื้อหาอะไร ก็จะช่วยอธิบายให้ตลอด ไม่แสดงอาการหงุดหงิดหรืออะไรเลย ในบางเรื่องเราหัวช้าจนถามแล้วถามอีกเขาก็ไม่ว่าอะไร แล้วยังมีบอกอีกว่า "วันหลังถ้าไม่เข้าใจอะไรก็ถามได้เลย" โอ้โห ซึ้ง5555

เก่งแค่วิชาการอย่างเดียวมันไม่พอจริงๆสำหรับที่นี่ เนื่องจากการสอบเข้าต่อระดับมหาวิทยาลัยนั้นยากมากๆ เด็กจึงต้องมีความสามารถพิเศษ ทั้งเป็น Prefect (อารมณ์คล้ายๆใน Harry Potter คือจะเป็นหัวหน้านักเรียน) เป็นกรรมการชมรม หรือบางคนก็เป็น House Committee (เป็นกรรมการของบ้านแต่ละบ้าน เหมือนที่ไทยที่แบ่งเป็นสีๆ)  เพื่อนๆในห้องเรามีหลายคนที่อยู่ในวงออเครสต้าและเล่นดนตรี เช่น ไวโอลิน กีต้าร์ เครื่องดนตรีจีนต่างๆ และมีหลายคนมากๆที่อยู่เปียโน เกรด 8 (ตัวเราอยู่เกรด 5 ซึ่งเกรด 8 นั้นคือเกรดสูงสุด) เด็กบางคนยังเก่งด้านศิลปะ กีฬาแตกต่างกันไป โปรดอย่าเอาเด็กไทยมาเทียบกับเด็กที่นี่ เด็กที่นี่รอบด้านมากๆ อย่างโฮสน้องสาวเรา นอกจากเรื่องเรียนแล้ว ยังเป็นนักกีฬาว่ายน้ำโรงเรียนด้วย

เวลาทำอะไร ทำจริงและทุ่มเท เช่น เพื่อนๆของเราอยู่ในชมรม Red Cross (ทำเหมือนกาชาด) ต้องแต่งตัวเต็มยศ (เหมือนลูกเสือ เนตรนารี) บางคนก็เป็น House Committee หรือพวก Prefect  มีงานต้องทำมากกว่าคนอื่น บางทีต้องมาโรงเรียนแต่เช้า ต้องคุมรุ่นน้อง งานเยอะกว่าใคร แต่เขาก็ไม่บ่นกัน เพราะมันเป็นสิ่งที่เขาเลือกแล้ว ก็ต้องทำให้ดีที่สุด แน่นอนว่าเหตุผลเบื้องหลังที่ทำงานพวกนี้ก็อาจเป็นเพราะอยากได้ไปเป็นโปรไฟล์ไว้ใช้ตอนเข้ามหาวิทยาลัย แต่เราก็สัมผัสได้ว่า เพื่อนๆที่ทำงานเหล่านี้ อย่างน้อยก็ต้องมีใจรัก ไม่อย่างงั้นคงทนไม่ไหวหรอก งานมันเยอะมากจนเอาเวลาส่วนตัวไปหมดเลย

นี่เป็นนิสัยโดยภาพรวมของเด็กฮ่องกงที่เราเจอมา อาจจะไม่ได้เป๊ะๆเป็นแบบนี้ไปซะทุกคน มีดีบ้างแย่บ้าง แต่โดยรวมเราก็ชอบเพื่อนที่นี่ เขามีน้ำใจและเต็มใจช่วยเหลือเรามากๆ แค่คิดถึงวันที่ต้องกลับก็ไม่อยากกลับแล้ว...